Karanlık Zihinler kitabını bitirmek üzereyim.
Eğer okumak isterseniz güzel bir bilim kurgu kitabı öneririm.
Yakında umarım Buz Kapanına başlayacağım.
Herkes gökyüzüne bakar... Geceyi görür...
Fakat bilmezler ki her gecenin hikayeleri farklıdır...
Gecenin aydınlığını bulmaya çalışmak, Karanlığında kalmaktan daha kötüdür bazen...
Bengeceninkaranlığı
Biz buraya ruhlarımızla birlikte tutsak,,, Satırlarımızla ses... Hikayelerimizle ise bir acıydık. Bir ruh ne kadar özgür olursa o kadarda olur tutsak...
Bu yüzden bırakmamalıyız Umutları, Kitapları. Şarkıları, Ayı , Yıldızları onlara sımsıkı tutunmalıyız.
- Ayağında bir ayakkabı bile yokken, çocuklara ders verilir mi hiç! Tüküreyim böyle işin içine!
- Suyunu içeceğin kuyuya tükürme...
Dostoyevski- Suç Ve Ceza
Bazen tek sığınaklarımızdır kitaplar...
Bazen ise duygularımızı tek açabileceğimiz bir deliktir satırları...
Bugünün kitabı Dostoyevski Suç Ve Ceza romanı...
Peki siz şuan hangi kitabı okuyorsunuz ya da başladığınız bir kitap var mı?
Önerilerinizi yazarsanız çok sevinirim.
Herkese yıldızların hiç sönmediği, Gecenin karanlığının sizi hapsetmediği, Kendi içinde tutsak kalıp içinden çıkamayanlara ise ışıklarla , aydınlıkla ve Yıldızların ve Ayın parlaklığının her zaman yüzünüze yansıdığı bir gece dilerim.
İyi geceler...
Biz farklı yerlerde ama aynı çatı altında yıldızların altındaydık.
Ne olursa olsun nerde olursak olalım yıldızlar parlak olacaktır değil mi?
Peki ama ay...Ay sizce gerçekten aydınlık mıdır?
Ay bence kendisini parlak ve aydınlık gösterir fakat ay tam aydınlık değildir...
Onun da gölgesi vardır bizim hiç görmediğimiz karanlık bir gölgesi...
İnsanlarda böyledir. Ön yüzünden ışığının parlaklığı vurar yüzümüze fakat karanlıktır gölgesi...
Ön tarafından düşer ayın yansıması parlaklığıyla nehre...
Arka tarafında ise karanlık gölgesi kalır onunla birlikte...
Her şey tamamen aydınlık değildir... Aynı Ayın karanlık bir yüzü olduğu gibi...
Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. Benden geriye mecalsiz bir şey kaldı sadece. Çok yorgunum.
Ne denmeli bilemiyorum ama hiç daha önceden bu kadar uzun süre sessiz kaldığımı ve sustuğumu hatırlamıyorum. Halimi açıklayabileceğim tek bir kelime bile yok. Birazcık olsun anlaşılmak için bunca üzüntüye, yıpranmaya, hırpalanmaya gerek var mıydı sahiden?
Belki her zaman iyi biri olamadım ya da doğru olanı yapamadım ama ben var ya kendimle gurur duyuyorum düştüğüm onca durumdan daha sağlam ve erdemli kalkmayı başardığım için. Hatalarım için üzgünüm ama gerçekten düzelmeye ve düzeltmeye çabalayan yanıma teşekkür ediyorum.
Bir kaç mumu üflemek yeterlidir
Düşmeleri unutup yeni düşler kurmak için.
Ve biraz da bu yüzdendir
Doğduğuna pişman insanlar
Doğum günlerini kutlarlar.
Gökyüzündeki yıldızlar
Her biri parlak her biri güzel
Aralarından birini sen diye seçsem
Uyumadan önce her gece ona baksam
En parlağı sen olsan
Bense binlerce Yıldız’ın içinde ki sönük yıldız
Sana baktıkça aydınlansam
İçimdeki karanlığım azalsa
Ben o kadar sönüğüm ki yanında
O sönük yıldız her gece seninleydi aslında..
#altanderler
"Öyle kırgınım ki, Bulut olsam günlerce dinmez yağmurum."
Gecenin karanlığında , ağzımda sigarayla kitaplarımı kurcalıyorum şu anda .
Aslında sigarayı da içmiyorum dudaklarımın arasında iki parmağımın arasında durması garip bir haz veriyor şu an. Görsellik hali , aslında gecemin temasını çiziyorum şu anda .Ayaklarım da üşüyor aslında çoraplar yeterli gelmiyor.Gülüşlerini , benden esirgemeyen kadını düşünüyorum şu anda .Aslında bir yandan sevdiğimi mırıldanıyorum.Seni Çok Seviyorum derken “çok” kelimesini söylediğinde ki sıcaklığı arıyorum şu anda .Sevgilim deyişinde ki mutluluğa çok ihtiyacımı var kadın.Biliyorsun burnum da çok üşür ..
Düşünceler boğuldum bir kaç dakika içersinde , yaklaş bana ruhunu benden saklama..
Seni çok sevdiğimi söylemek istedim sadece :)
"Ve insanlar, ölü duygulara umut besliyordu."