Bir seçim düşünüyorum Geceden daha koyu Yoldan daha kutsal Hayattan daha baki
Ölümü arzuluyorum Sonsuz huzur olan ölümü Ölmeliyim, ama dalga geçer gibi Utanmadan, sıkılmadan. Anlamalılar Korkmadığımı ya da vazgeçmediğimi Anlamalılar Bunun ciddiyetsiz bir Seçim meselesi olduğunu
Bir oda hayal ediyorum Dört duvarı yazıyla kaplı Kan kadar kanla kırmızı Etrafa saçılmış beyin parçaları Olan bir oda
Görmeliler eserimi Ve iğrenmeliler de Fark etmeliler Yaşamanın midemi nasıl bulandırdığını Belki de sormalıyım Bu bulantıyla yaşamayı nereden öğrendiklerini Belki de vasiyet etmeliyim Sevdiklerine öğretmelerini Belki de vazgeçmeliyim Bulantıyı fark edebildiklerine bile emin değilim Belki de sevinmeliyim "Olsun, yaşayacaklar ya gerisi mühim değil."