Captive-heart - Es

Bir kitapta şöyle bir şey okumuştum...

"Kalbime ayakkabılarınla girdiğin

için hiç kızmadım...

Seni bu hayatta kim incittiyse

hepsi için ben özür dilerim"

diye yazıyordu...

Bak bazı kalpler,

kendi incinmişliğinde dahi

özür dileyebiliyor...

Birini gerçekten her şeye rağmen

sevmek bu sanırım...

Tüm masalar mutlu bitmezmiş,

Her bahar çiçek açmaz mış,

Her köpek sadık kalmazmış,

Dün koştuğu yoları bugün yürümekte, zorlanamilirmiş insan,

Her merhem iyileştirmez,

Her yara kapanmazmış,

Her aşk bir gün bitmez,

Her insan değişmezmiş,

Farklı iklimin çiçekleriyiz biz,

Seni yaşatan yağmur,

Beni öldürebilirmiş,

Bilemezmişiz...

Yanındayken,

“Seni seviyorum,” diyemediğin herkese,

vakti geçtiğinde duyamayacağı şekilde,

“Seni özlüyorum,” demek zorunda kalırsın.

Bazen, bir mezar taşına,

Bazen ise,

bir fotoğrafa sıkışmış gülen bir yüze...!

Bana Dünyanın En Güzel Çiçeğini Göster Deseler Annemi Gösteririm...

Taşlar bile yontulduğu zaman,

Kalbe dönüşebilirler.

Ama iş kalbe dönüşmekte değil,

Kalbin sırrına erişmekte...

Çok merak ediyorum kendimi

Başıma birşey mi geldi

Öldüm mü kaldım mı

Hiçbir haber yok kendimden

Bu sabah kapımı çaldım

Kapıyı açan kendim

Bir süre kendime baktım

Bu güleç yüz bendim

Oh ne güzel bir sabah

Bugün de yaşıyorum demek

Benden başka yok kimsem

Beni merak edecek...

Bir şakayla her şeyi söyleyebilirsiniz..

Hatta;

gerçeği bile..