جانم رفت. صمیمی ترین رفیق گرمابه و گلستانم رفت. پیامم رفت.

#Repost @khabargozarisaba • • • • • فیلم سینمایی «مِشمِشه» به کارگردانی شاهد احمدلو با طی مراحل فنی پایانی، فرم حضور در سی و هفتمین جشنواره فجر را پر کرده و یکی از گزینه های راهیابی به مهم‌ترین جشنواره سینمایی ایران است. https://www.instagram.com/p/Bra5GE2HY9E/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1dozmffdyl37s

جانم رفت. صمیمی ترین رفیق گرمابه و گلستانم رفت. پیامم رفت. هردو متولد سال پنجاه و دو بودیم و هر دو اصالتا کرمانی. هر گوشه ای از زندگی ام را نگاه میکنم پیام بخشی از خاطراتم شده است. دوستیمان از سریال گوهر کمال آغاز شد و با مجموعه روایت محرم که او معرفم بود با هم گره خوردیم آنهم با طراحی گریم جادویی اش در همان ایام با معرفی زیبای مهربون در مجموعه دلبندم با زیبا هم بازی شدم و جمعی شدیم با هم . ساقدوش دامادیش شدم و او ساقدوش شب دامادیم شد همیشه با هم بودیم فیلم میساختیم فیلم نامه مینوشتیم ده ها سفر رفتیم آن هم با خانواده چون او مرد زندگی بود و خانواده اش را میپرستید. من که صاحب فرزند شدم او عموی واقعی شد .و ساعت ها وقتش را عاشقانه با باربد سپری می کرد .آنها که پیام را از نزدیک میشناسند می دانند که ‌مهر او مرز نداشت او مهربان ترین انسان روی زمین بود ... داشتم میگفتم... چند سالی برای راه اندازی اولین آموزشگاه هنرهای نمایشی استان کرمان مقیم شهر پدری ام شدم و باز هم پیام بود که سراغ من می آمد آنهم با طی مسافت هزاران کیلومتر وقتی برگشتم قرار شد با هم آموزشگاهی در تهران دائر کنیم که مجال نشد .سریال کوله پشتی را میخواست کارگردانی کند با دل و جان قرارداد افتخاری امضا کردم تا دوباره در کنارش باشم که... و بالاخره زیبا و پیام ثمره عشق واقعیشان را هفت ماه پیش دیدند اهورای نازنین و وا مصیبتا که چه زود مهربانترین مرد روی زمین ما و فرزندش را تنها گذاشت و تا همیشه غمی بزرگ و جانکاه بردلمان ماند. دیگر پیام نیست تا فیلم بسازیم دیگر اونیست که جمع شویم و... به اهورا چگونه بگوییم از مهر پدر ... تصویر این پست را ازبین صد ها عکسی که با پیام عزیزم داشتم به دو دلیل انتخاب کردم اولین عکسی است که با او گرفتم بعد تنها تصویریست که پیام از دوران چهره پردازی اش در اینستاگرامش گذاشته بود❤ #زیبا_بروفه #پیام_صابری https://www.instagram.com/p/BrNl5oJnNFZ/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=dtcbr54c563b

پوستر چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم پرواز با دستان بزرگ سینمای ایران استاد جمشید مشایخی رونمایی شد .این رونمایی طی مراسم ویژه ای درتالار کوثر تهران برگزار گردید از جمله اجرای موسیقی توسط محمدرضا علیمردانی و پخش تصاویری ازتوانمندی فاطمه صالحی نوازنده معلول سنتور و پیانو که حضور ایشان بر روی صحنه تحسین همگان را برانگیخت و رونمایی از تیزر های جدید جشنواره، دیگربرنامه های این مراسم بود در ادامه کیک چهارمین دوره جشنواره توسط زوج هنرمند استاد محسن قاضی مرادی و مهوش وقاری بریده شد. این مراسم با حضور بسیاری از هنرمندان ، ورزشکاران بنام و دهها تن از اصحاب رسانه برگزار شد . از نکات قابل توجه در برگزاری این رونمایی حضور بیش از حد و دور از انتظار مردم و همچنین روشندلان و کم توانان جسمی در این مراسم بود . لازم به ذکر است جشنواره بین المللی فیلم پرواز با هدف فرهنگ سازی در مورد مسایل معلولیت و نمایش توانمندی های افراد معلول با بهره مندی از هنر قدرتمند هنرمندان در عرصه فیلم و سینما و با اخذ مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمین دوره خود را برگزار می کند جشنواره پرواز در بخش‌های مسابقه ملی و بین‌المللی با اکران و داوری فیلم‌های داستانی، کوتاه، مستند، انیمیشن ، فیلمنامه و نگاه همراه با رویکرد چالش‌های معلولان و فرهنگ‌سازی و بازنمایی زندگی و توانمندی این افراد از هفتم لغایت نهم اسفندماه در باغ موزه قصر , سینما لقانطه به دبیری بابک نوری برگزار می‌شود از بخش‌های جنبی این جشنواره، بزرگداشت مفاخر هنری و تجلیل از پنج پیشکسوت سینماو انتخاب فیلم برگزیده یکصد و ده داور معلول، معرفی استعدادها و تقدیر از هنرمندانی که با این نگاه خاص اثری تولید نموده‌اند خواهد بود ضمن آنکه هیات انتخاب و داوری از چهره های شناخته شده سینما میباشند که به زودی اسامی آنها اعلام میشود فیلمسازان می‌توانند در بخش‌های فیلم داستانی، کوتاه ، مستند، انیمیشن (آثار با حداکثر زمان چهل و پنج دقیقه ) و در بخش نگاه همراه، علاقمندان می‌توانند با گوشی همراه یا دوربین‌خانگی،فیلم کوتاه با حداکثر زمان سه دقیقه با موضوع جشنواره تا دهم بهمن ماه ارسال نمایند. دریافت فرم ثبت نام و مطالعه کامل فراخوان در سایت http://www.parvazfilmfestival.com . #جشنواره_پرواز #جشنواره_فیلم_پرواز #جشنواره_بین_المللی_فیلم_پرواز https://www.instagram.com/p/BtMJQxWH3vR/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=vxh9z1uqmslb

سالار موسیقی ایران...برای سالار شدن و سالار موندن فقط یه صدای بی نظیر نیست که داره ، یه قلب مهربون داره به وسعت همه ی دنیا .. با یقین میگم از دوران دانشگاه و اونم بیش از بیست ساله که میشناسمش و به این دوستی میبالم چند شب پیش ، این مهربون با تمام عشقش نگذاشت براش جشن تولد بگیرن اونم به احترام یه دوست دیگه ، پیام صابری عزیزمون و به احترام همه ی داغداران دمت گرم بهترین که اینقدر شریف و نجیبی سالار مهربون بمان تا همیشه و پیام نازنین یادت باهامونه تا همیشه..همه جا این روزا فقط نام توئه ، جات خیلی خالیه رفیق جان . . #سالارعقیلی #سالار_عقیلی #پیام_صابری #سرو_زیر_آب . . ثبت تصویر از علیرضا افشاری عزیز @afsharii_alirezaa https://www.instagram.com/p/BrnSX5cHu3M/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=145kettf54rat

کسی از خانواده پیشکسوتان درگذشته یادی نمی‌کند/ زندگان را فراموش کرده‌ایم! | پایگاه خبری صبا

کسی از خانواده پیشکسوتان درگذشته یادی نمی‌کند/ زندگان را فراموش کرده‌ایم!

پاییز غم‌انگیزی برای اهالی هنر و مردم هنر‌دوست است؛ مرگ ناگهانی #فردوس_کاویانی ، #آتیلاپسیانی ، #آرش_میراحمدی ، #داریوش_مهرجویی و… همه ما را در بهت فرو برد اما این مساله تنها تا چند روز پس از فوت هر کدام از این بازیگران، تیتر اخبار و خبری داغ برای فضای مجازی بود و پس از مراسم خاکسپاری و یادبود، دنیا به روال عادی بازگشت و همه چیز فراموش شد، حتی خانواده آن‌ها که تا چند روز در کانون خبرها بودند و همه به‌شان قول پشتیبانی، همراهی و دلسوزی می‌دادند، به خاطره‌ها سپرده می‌شوند.

همیشه همین بوده و است؛ چه پس از درگذشت #عباس_کیارستمی ، چه مرگ ناباورانه #کیومرث_پوراحمد و همه و همه…

حال #بابک_نوری بازیگر سینما، تئاتر و تلوزیون در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا از بغض فروخورده خود پس از سال‌ها و بی‌اعتنایی نسبت به پیشکسوتان و خانواده‌های‌شان می‌گوید.

بابک نوری را با بازی در سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی می‌شناسیم؛ از سریال «کلانتر» و مجموعه «دلبندم» تا فیلم «خداحافظ رفیق»، «گل یخ» و…

نوری حرف‌هایش را با این جمله آغاز می‌کند: «یاد گرفته‌ایم در هر مراسم یادبود و یا خاکسپاری بگوییم هوای هنرمندان و پیشکسوتان را نداریم و نداشته‌ایم و حالا خیلی دیر شده است اما هیچکس نمی‌گوید که باید هوای خانواده سینما را داشته باشیم.

نه درس می‌گیرند آن‌ها که دست‌شان به جایی می‌رسد و می‌توانند که هوای آن‌ها که هستند، داشته باشند، فقط حرف می‌زنند و گلایه می‌کنند.»

او ادامه می‌دهد: «این روزها شاهد رفتن بزرگانی از سینمای هستیم؛ بزرگانی که تکرار نشدنی هستند و متاسفانه دیگر جایگزینی برای‌شان نیست. پس از رفتن هر کدام از این بزرگان به آن‌ها می‌پردازیم، این پرداختن‌ها هم در حد همان مراسم یادبود و تشییع است، اگر هم خیلی دوام بیاوریم تا مراسم چهلم ادامه دارد.

بعد از این مراسمات، خانواده‌های این عزیزان رها و فراموش می‌شوند و دیگر کسی سراغ‌شان را نمی‌گیرد؛ خانواده‌هایی که اگر همراهی آن‌ها نبود، شاید آدم‌های بزرگ و به‌نام سینما و تلویزیون کشورمان، پله‌های موفقیت را طی نمی‌کردند، خانواده‌هایی که سال‌ها با دارایی و نداری زندگی کردند و با شغل عجیب و غریب سینما که زمان نمی‌شناسد، کنار آمدند.»

این بازیگر ادامه می‌دهد: «بغض فروخورده من برای امسال و پارسال نیست، برای سال‌های زیادی است که شاهد بی‌مهری‌های زیادی نسبت به بزرگان هنر کشور بودم. شاهد بودم و هستم که خانواده‌های این عزیزان با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم کردند و حتی این روزها هم درگیر هستند، بارها گفته‌ایم که باید فکر اساسی‌ای برای امنیت شغلی هنرمندان کنیم هرچند که تا به امروز هیچ اتفاقی رخ نداده است و فکر هم نمی‌کنم، انجام شود. البته دلیلش هم مشخص است؛ در سریال‌ها و فیلم‌ها تنها باید تعدادی از همکاران ما که، عزیز و کاربلد هستند، حضور داشته باشند و دیگران فراموش شوند.»

بابک نوری اضافه می‌کند: «اما بحث ما خانواده‌های عزیزان و بزرگان سینما هستند که باید به‌شان بپردازیم. حالا پس از سال‌ها دوست دارم از خانواده‌هایی بگویم که پس از درگذشت هنرمند فراموش شدند؛ خانواده‌هایی مثل مشایخی، اسدزاده و…»

وی می‌گوید: «از خانواده هر کدام از بزرگان حرف‌های زیادی برای گفتن دارم مثلا خانواده استاد جمشید مشايخي که پس از درگذشت او هیچ منبع درآمدی نداشتند، در زمان کرونا وقتی برای بستری به بیمارستان رفتند، آن‌ها را پذیرش نکردند و گفتند درصورتی این کار را می‌کنیم که پول به حساب بیمارستان واریز کنید و ساعت‌ها با حال بد در حیاط بیمارستان بودند، شاهد هم دارم. عزیزی که به وزیر و وکیل تماس گرفت که این عزیزان یادگار یکی از پنج تن سینمای ایران هستند، به دادشان برسید.

تا آخرین لحظه کنار استاد مشایخی بودم، همان عیدی که استاد از این دنیا رفتند، شب سال تحویل در کنارشان بودم، همان سال آقای مشایخی بزرگ، دنبال کار بودند و از فیلمنامه‌هایی می‌گفتند که خودشان نوشته بودند و گویی نقشی که می‌خواستند بازی کنند به ایشان سپرده نمی‌شد.

یک بار به ایشان گفتم استاد دیگر وقت استراحت کردن شماست، اما حرفی به من زد که تا به امروز هروقت به خاطر می‌آورم قلبم از غصه به درد می‌آید؛ استاد گفتند اگر کار نکنم از کجا باید زندگی من بگذرد، چگونه پذیرای مهمان‌های عزیز و بی‌شماری باشم که با عشق به سراغم می‌آیند. و به واقع هم چنین بود؛ می‌توانم قسم یاد کنم که هیچ زمان خانه استاد مشایخی را بدون مهمان ندیده‌ام، چه صبح و چه حتی دیروقت شب.

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ادامه داد: «همان شبی که پیکر استاد مشایخی را از خانه بیرون بردند، مسجد جامعی از اعضای شورای شهر هم حضور داشت. او به همسر استاد مشایخی گفت آیا کاری برای انجام دادن وجود دارد، من همان موقع گفتم که کاش خیابان یا کوچه‌ای به نام استاد بود که خوشبختانه این اتفاق افتاد و هنوز پیکر استاد را به خاک نسپرده بودیم، خیابانی در ولنجک به نام جمشید مشایخی شد اما کاش این اتفاق در زمان حیات ایشان رخ می‌داد.

این کار بایستی برای تمام هنرمندان بزرگ‌مان در زمان حیات‌شان اتفاق افتد که انگیزه‌ای برای خود و خانواده همیشه صبورشان باشد.»

نوری می‌گوید: «نمونه دیگر استاد #داریوش_اسدزاده بود. تمام دارایی این استاد 1300 جلد کتاب بود که پس از فوت به خانه تئاتر اهدا شد. خانه استاد اجاره‌ای بود و همان روز خاکسپاری، صاحب‌خانه برای تخلیه اقدام کرد و گفت تا امروز هم برای استاد اسدزاده و به احترام او اجازه دادم که خانواده‌شان حضور داشته باشند.

حالا چه کسی از همسر و خانواده او خبر دارد و چه کسی می‌داند که این روزها در یک خانه اجاره‌ای کوچک در قم زندگی سختی دارند و کسی احوالی از آن‌ها نمی‌پرسد، کسی که سال‌ها مراقب و درخدمت استاد بود.

البته همیشه حمایت مالی مدنظر نیست. بگذارید مثال دیگری بزنیم؛ #محسن_قاضی_مرادی و همسرش #مهوش_وقاری ؛ وقاری تا آخرین لحظه کنار قاضی‌مرادی بود و سر هیچ کاری نرفت، آن‌ها زندگی را با همان پس‌اندازی که داشتند سپری کردند اما پس از فوت کدام یک از کارگردانان و تهیه‌کنندگان از وقاری دعوت به کار کردند؟ آیا نباید بیشتر از قبل هوای این عزیزان را داشته باشیم؟ چرا مجلات و خبرگزاری‌ها فقط به دنبال سلبریتی‌ها هستند؟ آیا این هنرمندان واقعی و دلسوز و کهنه کار حق‌شان این است که نگران کار و در نهایت نگران دستمزدشان باشند که از وقتی به یاد دارم، همیشه حق خوری بوده و به نحوی بخشی از دستمزدشان پرداخت نشده است در حالی‌که این روزها سلبریتی‌ها ابتدا دستمزد موجود در قراردادشان را دریافت می‌کنند، آن هم به ارز دیجیتال که مالیاتی برای‌شان ثبت نشود.

اواخر زندگی فردوس کاویانی را به یاد بیاورید؛ تا آخرین دقایق با خانواده او در تماس بودم.آیا کسی به این فکر بود که هزینه درمان استاد از کجا تامین می‌شود؟ پسر و دختر کاویانی در کنار مادرشان تمام قد، در خدمت استاد بودند و به بهترین نحو از او مراقبت کردند.

این بازیگران قدیمی متعلق به دورانی هستند که دستمزدها چندان بالا نبود و همه با عشق و علاقه کار می‌کردند و خبری از قراردادهای میلیاردی هم نبود، بنابراین خبری از پس‌انداز هم نبود. این خانواده‌ها سربلند زندگی کردند درحالی‌که کسی صدا، گله یا شکایتی از آن‌ها نشنید.»

نوری اظهار می‌کند: «تنها جمله تکراری این است که هوای هنرمندان را داشته باشید، آیا نباید هوای خانواده هنرمندان را داشته باشیم؟ این بزرگان پول‌های سلبریتی‌ها را نگرفتند و با عشق کار کردند بلکه با نجابت و بزرگی زندگی کردند.»

وی در پایان عنوان می‌کند: «متاسفانه مثال‌های زیادی می‌توانم از وضعیت خانواده بزرگان سینما بزنم مثلا پس از ماجرایی که برای کیومرث پوراحمد رخ داد، آیا تا به امروز کسی به سراغ خانواده او رفته و یا به برادرش مهرداد پوراحمد کاری برای کارگردانی پیشنهاد کرده است؟ او سال‌ها می‌خواست ادامه مجموعه «سرنخ» را با مشاوره کیومرث بسازد که نساخت و شاید هیچ وقت هم ساخته نشود و نوشته‌های مرحوم پوراحمد در گذر زمان مفقود شوند.

#اصغرشاهوردی که یکی از صدابرداران این کشور است که در حین فیلمبرداری فلج شده و نزدیک به بیست سال است که همسرش بدون حرکت و تکلم از او مراقبت می‌کند، همکارانش او را فراموش کرده‌اند، سال‌هاست که خانواده او در کنارش هستند اما واقعا کسی به یادشان بوده و از آن‌ها سراغی گرفته است تا گره از مشکل آن‌ها باز کند یا حتی تماسی برای احوالپرسی یا تعارف با آن‌ها بگیرد؟

این روزها هم در سوگ مهرجویی و همسرش نشسته‌ایم، آیا پس از گذشت چهلم آن‌ها حواس‌مان به دخترشان است؟ او هم فراموش می‌شود مثل خیلی‌های دیگر، مثل #ناصرملک‌مطیعی که حتی به مصاحبه آخر او هم اجازه پخش ندادند. درنهایت او با گریه گفت که دیگر ما فراموش شده و به پایان خط رسیده‌ایم.

امیدوارم همه دست به دست هم دهیم تا پایان خط برای هنرمندان کشورمان و خانواده آن‌ها زیبا و پر از آرامش باشد.»

#سینماایران #سینما #یادبود #بزرگداشت #رفتگان #درگذشتگان #یادداشت #اطلاعرسانی #دلنوشته #ایران #بازیگر #بازیگران #مصاحبه #برای_اولین_بار #خاطرات #خاطره_بازی #گفتگو

٭ جعفر پاکزاد

25 posts!

بابک نوری از بیست و یکم آبانماه تا دهم آذرماه با تئاتر مهمانسرای دو دنیا بر روی صحنه تئاتر | دیدار امروز

دیدار امروز

بابک نوری از بیست و یکم آبانماه تا دهم آذرماه با تئاتر مهمانسرای دو دنیا بر روی صحنه تئاتر

به گزارش دیدار امروز،بابک نوری از بیست و یکم آبانماه تا دهم آذرماه با تئاتر مهمانسرای دو دنیا در عمارت نوفل لوشاتو بر روی صحنه تئاتر میرود ت

تصویر برداری فیلم ۱۹.۲ به پایان رسید واکسنهای تقلبی که جان انسانهای شهر را نشانه گرفته است

فیلم 《۱۹/۲》 به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سیاوش اسد که چندی پیش در تهران کلید خورد بود پس از چند جلسه تصویربرداری به کار خود پایان داد.

«۱۹» ۲ درباره برخی افرادی است که بعد از ویروس کرونا دچار فقر فرهنگی و اقتصادی شده اند و در فشار روحی شدید قرار دارند که همین مساله باعث شده دست به هر جنایتی بزنند ...

در خلاصه داستان آماده است

بخشش از بزرگانه اصلا کلا بخشیدن چیز خوبیه.. ولی ریسک بزرگی داره.. بعضی از آدما خیلی زود به خوبی عادت میکنن.. وقتی بخشیدی.. میخوان دفعه بعدم همین کارو براشون انجام بدی ... اینجا دیگه بزرگ نیستی..داری فقط سواری میدی

بازیگران :

بابک نوری-شیوا عدالتخواه- ندا حسینی-رضا ضامنی- بهروز دهش-محمود جعفری-محسن ظرفیان-فریده گل محمدی-رومینا حاجی حسینی-آرسین احمدی و سیاوش اسد

با هنرمندی سحر نظام دوست

با حضور کاوه دهقانپور

بازیگران کودک:

النا منیعی- آلا مصائبی-آروشا رحمانی

با معرفی درسا آقاجانپور

انتخاب بازیگر سحر نظام دوست

بازنویس نهایی وتهیه کننده و کارگردان:سیاوش اسد

نویسنده سمیه ساجد

مشاور فیلمنامه سارا رشیدی

مدیربرنامه ریزی و دستیار یک کارگردان: حسین خنکا

فیلمبردار:محمد رضا اصغری

منشی صحنه: مایا غضنفری

مدیر صدابرداری:امیرحسین سعیدی

طراح چهره پردازی:عاطفه پازوکی

مجری گریم:بهار فاطمی-شقایق سروش

مدیر تولید:امیرحسین فلاحتی نژاد.

دستیار دوم کارگردان:حسام خنکا

تدوین و اصلاح رنگ و نور:مهدی جلوداری

دستیار صدابردار:محمود جعفری

دستیار فیلمبردار: بهنام صبحانی-فرید مصائبی

موسیقی:علی ابوحمزه

عکاسان:شهرزاد آذخ-سارا ساکی-مریم راد

تدارکات:محمد علی فرزانه

مسئول برق:امیرحسین سعیدی

امور فنی:بهنام بهرا

صحنه و لباس:زهرا معلم-مریم یوسفیان

طراح پوستر:مهدی جلوداری

پشتیبانی فنی:موسسه سینمایی فروردین/محسن مصائبی

با تشکر فراوان از:محمد سعیدی